Σεπ 23 τις 7:06 μ.μ.
Καλή σας μέρα.
Καλή σας μέρα. Στους δυο σας και σε όσους μας ακούνε.
Ωραία.
Λοιπόν, είναι γνωστή η πρόθεση και η βούληση και η συμφωνία που υπάρχει
για την παραχώρηση του θαλασσίου μετώπου στην πόλη. Πως τρέχουν τα
πράγματα; Πως προχωράνε; Γνωρίζουμε ότι σήμερα υπάρχει και ΔΣ στον ΟΛΠΑ
ώστε να υπάρξει τροποποίηση και επανακαθορισμός των ορίων της χερσαίας
ζώνης.
Κύριε
Χριστακόπουλε, κύριε Κυριακόπουλε, νομίζω ότι ένα στοιχείο όλης αυτής
της προσπάθειας που οφείλουμε να αναδείξουμε για να έχει εξαιρετική
σημασία, είναι η συστηματικότητα και η σοβαρότητα, όχι η δικιά μου ή του
δικού μας Υπουργείου ή αν θέλετε συνολικά της Κυβέρνησης, αλλά όλων των
παραγόντων, -φυσικά και της Κυβέρνησης-, που το τελευταίο διάστημα
ασχοληθήκαμε με την προώθηση αυτού του πολύχρονου αιτήματος του λαού της
Πάτρας, την έξοδο της πόλης στο λιμάνι.
Αυτό ας το κρατήσουμε, στις
δύσκολες περιόδους που περνάει η χώρα και η κοινωνία μας. Γιατί το
θυμούνται όλοι ότι, αυτή η διεκδίκηση έμεινε σαν κάτι πολύ μακρινό σαν
κάτι αδύνατο. Ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε, και από εκεί και πέρα ένα
επιτελείο συναρμόδιων εκπροσώπων όλων των υπουργείων, δούλεψε
συστηματικά για να ξεπεράσει βήμα-βήμα όλες τις δυσκολίες. Σ’ αυτήν την
κατεύθυνση συνεργαστήκαμε με το δήμαρχο της Πάτρας και με τον Οργανισμό
Λιμένα Πάτρας. Οι τοπικοί βουλευτές συντέλεσαν πάρα πολύ στην προσπάθεια
αυτή και είμαστε σε αυτό το σημείο, που σήμερα, πράγματι, ορθά το
επισημαίνετε, ξεκινά το πρώτο διαδικαστικό βήμα. Αφού πια
συναποφασίσαμε, αφού βάλαμε τα πράγματα κάτω και έχουμε τον κοινό τόπο,
το κοινό πλαίσιο, τώρα είναι η υλοποίηση. Και η υλοποίηση πρέπει να
τρέξει όσο γίνεται πιο γρήγορα. Το πρώτο βήμα είναι η απόφαση του
Διοικητικού Συμβουλίου του ΟΛΠΑ και εν συνεχεία, η απόφαση της Γενικής
Συνέλευσης. Νομίζω ότι η ταχύτητα με την οποία και αυτό συντελείται,
είναι ένα ακόμα ελπιδοφόρο σημάδι. Αλλά θα ήθελα να μιλήσω και για την
εκδήλωση της Κυριακής που έχει και αυτή, τη βαρύνουσα σημασία της.
Βέβαια. Κληθήκατε, κι εσείς ανταποκριθήκατε και απ’ ότι μαθαίνουμε έρχεστε εδώ την Κυριακή.
Έτσι
είναι. Και με μεγάλη χαρά τη δέχτηκα την πρόσκληση, γιατί είδα ότι
είναι μια ακόμα πρωτοβουλία στο πλαίσιο των ευρύτερων συνεργειών και
συνεργασιών για τον κοινό στόχο. Και αυτός ο διαγωνισμός, είμαι βέβαιος
ότι δημιουργεί ένα ακόμα απόθεμα ιδεών – προτάσεων, που ανοίγουν δρόμους
για περαιτέρω εφαρμογή. Και νομίζω, αυτή είναι η σημασία αυτής της
παρουσίασης των διακριθέντων στο διαγωνισμό αυτό. Και θα είναι και αυτό,
ένα ακόμα νέο ξεκίνημα. Αφορά κυρίως βέβαια, το εμπορικό λιμάνι. Εκεί
θα έχουμε να πούμε εξειδικευμένα ζητήματα. Να επισημάνουμε αναφορικά πως
το εμπορικό λιμάνι, πρέπει να λειτουργεί. Θα λειτουργεί και ως λιμάνι
δηλαδή, με τις λιμενικές υπηρεσίες, μέχρις ότου μπορέσουμε να
κατασκευάσουμε και να ανοίξουμε τη δυνατότητα να λειτουργεί το νέο
εμπορικό λιμάνι που είναι προγραμματισμένο.
Υπάρχει προοπτική σ’ αυτό γιατί οι προηγούμενοι δεν το είχανε βάλει μέχρι το 20…
Ακριβώς
χάσαμε ευκαιρίες. Χάθηκαν ευκαιρίες τα προηγούμενα χρόνια. Όχι κατ’
ανάγκη άμεσης χρηματοδότησης ή προγραμματισμού μόνο, αλλά ένταξής του
στο ευρωπαϊκό σχέδιο λιμένων. Απεντάχθηκε. Δεν εντάχθηκε σε έναν
ευρωπαϊκό προγραμματισμό, και αυτό είναι ένα μείον ενώ θα μπορούσε να
είχε γίνει. Είναι ένα μείον το οποίο βέβαια, δεν μας κάνει να
εφησυχάζουμε και να παραιτούμαστε. Αντίθετα μας ενεργοποιεί. Φυσικά, θα
χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια και επίσης συστηματική δουλειά για τρέξουμε
προς αυτή την κατεύθυνση, όσο γίνεται πιο γρήγορα. Νομίζω ότι και η
εκδήλωση αυτή, που οργανώνει η εφημερίδα “Πελοπόννησος”, θα μας δώσει
την ευκαιρία να παρουσιάσουμε και αυτά τα ζητήματα, τουλάχιστον στο
επίπεδο που είναι ώριμα.
Μάλιστα.
Πολύ ωραία. Να ρωτήσω κάτι. Εσείς έχετε μια εικόνα περίπου πόσο μπορεί
να διαρκέσει η διαδικασία της οριστικής παραχώρησης; Και στο
μεσοδιάστημα τι γίνεται; Ο Δήμος μπορεί να τρέχει να μπει σε πλάνα ΕΣΠΑ
κτλ για να προχωράει και την ιστορία της ανάπλασης; Γιατί προφανώς δεν
μπορεί να μείνει έτσι το θαλάσσιο μέτωπο όταν οριστικά θα αποδοθεί.
Στην
τελευταία συνάντηση που είχαμε με το δήμαρχο τον κ. Πελετίδη, εδώ στο
Υπουργείο, πριν οριστικοποιηθεί πλέον με την απόφαση του Δημοτικού
Συμβουλίου, η κοινή θέση και το κοινό σχέδιο, ο δήμαρχος το έθεσε αυτό
το θέμα. Από τη μεριά μου, υπήρχε η διαβεβαίωση ότι προφανώς και την
Κυβέρνηση την ενδιαφέρει να ενταχθούν τα έργα ανάπλασης του λιμανιού της
Πάτρας σε προγράμματα χρηματοδότησης. Αυτό όμως είναι μια, θα το έλεγα,
βούληση αυτή τη στιγμή. Τίποτα παραπάνω. Οφείλουμε να κάνουμε όλα
εκείνα για να γίνει πράξη.
Θέλω να πω, θα μπορεί ο δήμος στο μεσοδιάστημα να κάνει αυτόν τον σχεδιασμό ή θα υπάρχει νομικό κώλυμα ;
Κοιτάξτε,
σχεδιασμούς θα μπορεί να κάνει. Για το αν θα μπορεί να συμμετάσχει, θα
προσπαθήσουμε να επινοήσουμε λύσεις, γιατί μόνο έτσι προχωρούν τα
πράγματα. Και σας το βεβαιώνω. Είναι και αυτή η εμπειρία των είκοσι
περίπου μηνών στο Υπουργείο. Η νομοθεσία, καθώς και όλο το πλέγμα των
θεσμικών δεσμεύσεων μπορεί να δημιουργούν πολλές φορές και εμπόδια.
Οφείλουμε να αναζητούμε νόμιμες πάντα, λύσεις υπέρβασης των δυσκολιών
και να τις επινοούμε κιόλας. Και σ’ αυτήν την κατεύθυνση, πάλι οι
συνέργειες και οι συνεργασίες είναι εντελώς απαραίτητες .
Κύριε Δρίτσα, εσείς βλέπετε άλλα αγκάθια. Μνημονίων, ΤΑΙΠΕΔ, ιδιωτικοποιήσεων; Αυτά είναι ξεκάθαρα.
Όχι,
όχι. Με τον τρόπο που το διαχειριστήκαμε όλοι, τέτοιου είδους ζητήματα
δεν προέκυψαν, παρά το γεγονός ότι, -σωστά το ρωτάτε-, για μεγάλο
διάστημα υπήρχε από διάφορες πλευρές, μια καχυποψία που καλλιεργείται ή
που υπάρχει. Είναι σημεία και των καιρών και της πολιτικής, πέραν της
οικονομικής κρίσης που διανύει η χώρα. Δεν εμπιστεύεται κανείς, κανέναν
και μπορεί να συζητάμε για ζητήματα που δεν έχουν βάση. Όπως αυτό, δεν
είχε βάση. Ή τουλάχιστον δεν είχε από τη μεριά της κυβέρνησης καμία
βάση. Ως εκ τούτου, αυτά αντιμετωπίστηκαν ψύχραιμα, ορθολογικά και με
σταθερό προσανατολισμό. Αυτό είναι το να μπορεί να έχει κανείς,
συνεργαζόμενες δυνάμεις, θεσμικές και κοινωνικές, στον ίδιο στόχο. Αυτό
είναι το μεγάλο ζήτημα για να πάμε μπροστά και για να πετύχουμε βήματα
προόδου.
Κύριε
Δρίτσα μια προβοκατόρικη τώρα ερώτηση, μιας και μας δίνεται η ευκαιρία.
Αρκετοί θεωρούν ότι χάρη στο δήμαρχο Πατρών και την διεκδίκηση που
έκανε για το θαλάσσιο μέτωπο, αλλά και την πορεία που έκανε, και
γενικότερα το πλαίσιο διεκδίκησης και πίεσης προς εσάς, χάρη σ’ αυτήν
λοιπόν την κίνηση, εσείς αποδώσατε, στριμώχτηκε να το πω έτσι εντός
εισαγωγικών, η κυβέρνηση για να δώσει το θαλάσσιο μέτωπο. Ισχύει κάτι
τέτοιο; Και αν δεν ισχύει, γιατί αργήσαμε πάνω από 1,5 χρόνο να το
αποδώσουμε;
Λοιπόν
δε θεωρώ την ερώτησή σας προβοκατόρικη. Αντίθετα είναι επίκαιρη και
ουσιαστική. Μπορεί κανείς να έχει όποιες ερμηνείες θεωρεί σωστές. Εν
πάση περιπτώσει, αυτή η Κυβέρνηση, είναι η Κυβέρνηση της Αριστεράς.
Πιέζεται από μόνη της. Δεν έχει ανάγκη τις πιέσεις για πράγματα τα οποία
τα θέλει. Τα επιδιώκει. Η πραγματικότητα, οι δυσκολίες, μας πιέζουν.
Φυσικά, ο ρόλος της Δημοτικής Αρχής ήταν πολύ θετικός και πολύ
σημαντικός. Κράτησε ανοιχτό το θέμα. Είναι και αυτά χρήσιμα πράγματα.
Εγώ δεν έχω αντιπολιτευτική διάθεση με το δήμαρχο, γιατί συνεργαστήκαμε
πολύ καλά. Τώρα, μέσα στο πλαίσιο των πολιτικών επιλογών ή των
καταστάσεων εκείνων που ο καθένας μπορεί να επιδιώκει, κάθε πολιτική
παράταξη ή κάθε πολιτικός χώρος, μπορεί να επιδιώκει και την πολιτική
υπεραξία από ένα ζήτημα. Εντάξει σε ένα βαθμό και αυτά θεμιτά είναι.
Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ότι η μεν Δημοτική Αρχή ορθά, κράτησε
ανοιχτά το ζήτημα και το ανέβασε βεβαίως, αλλά δεν ήταν αυτό που μας
πίεσε. Πιεζόμασταν από τη δέσμευση του Πρωθυπουργού, πριν καν η δημοτική
αρχή πάρει οποιεσδήποτε πρωτοβουλίες. Ο Πρωθυπουργός, μου έστειλε εμένα
προσωπικά, αλλά και σε άλλα συναρμόδια Υπουργεία, την επισήμανση και
για άλλα ζητήματα, για τα οποία είχε δεσμευτεί προεκλογικά -αυτά που δεν
εντάσσονται στις μνημονιακές δεσμεύσεις- ότι αυτά πρέπει να τρέξουν,
για να είμαστε συνεπείς. Βοήθησε και το γραφείο του Πρωθυπουργού σε
αυτήν την κατεύθυνση και με τεχνογνωσία και με ανθρώπους και με πολλά
άλλα πράγματα. Ο χρόνος που διανύθηκε μπορεί να μοιάζει μεγάλος, αλλά
δεν είναι. Έπρεπε να ξεπεραστούν πολύ σημαντικά ζητήματα και δυσκολίες,
νομικές, τεχνικές και άλλες. Αυτά δε γίνονται απ’ τη μια μέρα στην άλλη.
Μάλιστα. Δηλαδή αυτόν τον 1,5 χρόνο που σπαταλήσαμε …
Όχι. Αυτόν τον 1,5 χρόνο δουλέψαμε.
Μάλιστα. Ωραία.
Βέβαια,
1,5 χρόνο δουλεύαμε. Μα αυτό το ξέρει και ο δήμαρχος και πολλοί άλλοι.
Δουλεύανε επιτροπές. Δουλεύανε εκπρόσωποι όλων των συναρμόδιων
Υπουργείων, του γραφείου του Πρωθυπουργού, του ΤΑΙΠΕΔ, του ΟΛΠΑ και
πολλοί άλλοι στο βήμα-βήμα να φτιάξουμε εκείνο το σχέδιο που να μην
είναι μια ρητορική. Να μην είναι μια εξαγγελία, αλλά ένα σχέδιο άμεσα
υλοποιήσιμο, χωρίς αντινομίες νομικές. Χωρίς να το βρούμε μπροστά μας
την επόμενη μέρα και να το παρατήσουμε στη μέση. Γιατί είχαμε και την
αρνητική εμπειρία του παρελθόντος.
Μάλιστα. Λοιπόν σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνομιλία και σας περιμένουμε την Κυριακή στην Πάτρα.
Εγώ σας ευχαριστώ, να είστε καλά.
